ضرورت تصمیم گیریهای منسجم در فرش ایران

شهدخت رحیم پور- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت

تصمیم گیری یک امر پذیرفته شده زندگی ست و در زمینه ی فرش بعنوان یک کالای ارزآور و اشتغال زا با موقعیت کنونی فرش مانند حرکت کردن بر لبه تیغ است، بشرطی که تصمیم گیرندگان تصمیم گیری را بعنوان یکی از عناصر سازنده ی مسئولیتشان بپزیرند. گرایش و تمایل تصمیم گیری مدیریتی، منطقی بودن در رویکرد به تصمیم گیری ست. تصمیم گیری خاص یک مرحله یا یک دوران خاص نیست، بلکه؛ در تمام مراحل مدیریت در زمینه های برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل یک اصل ضروری ست. یک تصمیم یعنی توانایی انتخاب از میان بدیل های موجود به نحوی که نتایج رضایت بخشی در موقعیت حل مشکل داشته باشد.

حال چرا تصمیم گیری در مدیریت فرش اهمیت دارد؟ و آیا در تولید فرش دستباف (در اینجا مد نظر است چون توان رقابتی فرش ایران در زمینه فرش دستباف است) مشکلات آن شناخته شده اند که تصمیمی اتخاذ شود وآیا قابلیت اجرا دارند؟ گزینه های مرتبط با مشکلات فرش کمک کننده های فرآیند شناسایی مشکل اند که در ارزیابی انتخاب گزینه مناسب و کیفیت اجرا حائز اهمیت است. از آنجا که اگر تاکنون تصمیمات همسو و متعال با مشکلات فرش به درستی اتخاذ شده بود اکنون با کوچکترین بی ثباتی در هر زمینه ای این فرصت شغلی سودآور را متزلزل نمی نمود، ماهیت کلیدی این عنصر مدیریتی در فرش بیش از پیش دقت به انسجام بیشتر را می طلبد. در زمینه فرش می توان از یک تصمیم با ماهیت یکبار برای همیشه تا شناخت موقعیتهای گوناگون پیش رفت. بنظر می رسد قبل از اراده بر هر تصمیمی در زمینه فرش باید واقع بین بود. مشکلات را شناخت طبقه بندی نمود و وارد مرحله تصمیم گیری شد. در حوزه تصمیم گیری مدیریت فرش؛

ابتدا تصمیمات اساسی و بلند مدت که در ارتباط با محصولات و فراورده های فرش گونه است ، خدمات فرش وبازار(بعنوان رکن حفظ کننده و ثبات دهنده به انگیزه افراد این حرفه)مهم اند. این تصمیمات تعیین کننده های اهداف کلی اند و بیانیه های پیشبردی سیاستی مرتبط با فرش را شامل می شوند. در این روش باید هر متغیر و ارتباط آن متغیر با متغیرهای دیگر شناخته شوند.اینکه اهداف کلی مرتبط با فرش چه هستند و چرا پوشش رسانه ای داده نمی شوند؟ مزید بر اینکه باید دانست تصمیم با جهان آرزو و رویا بسیار متفاوت است. در سخن گفتن از تصمیمات کلان فرش در نظر گرفتن منابع مادی و معنویی یک اصل اساسی ست.برای این زمینه تیم کاری مرتبط باید تشکیل شود و بعد از شناخت مشکلات در زمینه های بافت، رنگرزی، طرح و نقش، بازاروتنظیم منابع ، تبادل اطلاعات صورت گیرد و سپس تصمیمی گرفته شود که قابلیت اجرا داشته باشد. علاوه بر این تصمیمات کوتاه مدت که با قیمت گذاریها و میزان موجودی در ارتباط است و متغیرهای کمتری در اینجا وجود دارد ماهیت تصمیمات را عملیاتی می کند. زمینه معطوف به این رشته تصمیمات فرش در ارتباط با تبادلات گمرک و حجم کالا مثال مناسبی ست.

اولویت این تصمیمات در شکل دهی به اهداف بلند مدت مهم اند و در بطن تصمیمات دراز مدت جای دارند. تعارض مشکلات تصمیمات بلند مدت و کوتاه مدت ، از منظر ارتباطی قابل پوشش اند و در ساختاری منسجم قابل حل هستند. اما در صورت اجرا یک تصمیم می تواند برنامه ریزی شده و یا بدون برنامه ریزی باشد. به نظر می رسد در کلیت مدیریت فرش حتی اگر تصمیمی مبتنی بر معیارهای مدیریتی گرفته شود برنامه ریزی نشده اند چرا که مقدار پذیر بودن این تصمیمات قابل بیان نیست. مدیران باید توانایی تصمیم گیری در شرایط متنوعی را داشته باشند. گاه اطلاعات وجود دارد ، تصمیم گیری صورت می گیرد اما نتایج رضایت بخش نیستند. این ضعف را باید ناشی از اطلاعات ناصحیح دانست. مشکل تصمیم گیری فرش ایران در چیست؟ ناتوانی در مراحل اولیه تصمیم، ناشناختن مشکلات، نا آشنا بودن مدیران با رشته فرش و یا در نظر نگرفتن اهمیت این بعد اقتصادی و یا عوامل ناشناخته و مستتر در این زمینه؛ همه پاسخند. به کارگیری توان و دانش متخصص های فرش در تیم های کاری مرتبط، پیامدهای احتمالی گزینه های واقع بینانه رابیشتر می کند.مخاطره تشکیل شده از اطلاعات ناصحیح تصمیم گیری منجر به ریسک در تصمیم گیریهای فرش می شود که نتایج احتمالی اند. هنگامی که مدیران فرش در شرایط عدم اطمینان تصمیم می گیرند، اساسا به این باز خواهد گشت که عدم اطمینان ،محیط آینده ی این سرمایه را پیش بینی ناپذیر می کند.